nevzat sayin: the seed


'the seed' by nevzat sayin in istanbul
all images courtesy lammhults möbel
photographer: cemal emden

turkish architect nevzat sayin has designed a new activity center in connection with
the sakip sabanci museum in istanbul, turkey. 'the seed', which has been shortlisted
under the cultural category at this year's world architecture festival, seats up to
330 people and performs as a conference, congress and concert hall.


inside the hall

the 1700 m2 design acts as an intervention to the sakip sabanci museum, built partly
underground and protruding out to the lobby level. clad in a bright yellow finish,
the addition has a strong presence in the otherwise linear space, yet does not change
the overall architectural form of the building.

the hall features faceted surfaces that are reflective and multi-coloured, resulting in
a kaleidoscopic effect for the interior space. to compliment this appearance,
300 spira chairs from lammhults were chosen to outfit 'the seed'.


the seed from the ground floor


from the lobby


(left) the side of 'the seed' from the lobby level
(right) entrance


outdoor terrace


looking into the lobby




entrance


construction shots



GENÇLERİN BAŞARISI ‘CAN YOU SING ME’





Akdeniz Avrupa Sanat Derneği (EMAA), Başkent Sanat Merkezinde yeni bir çağdaş sanat programı daha uygulandı. AB hibe programı kapsamında projelendirilen ve EMAA’nın ortağı Kıbrıs Güzel Sanatlar Odası (EKATE) ile birlikte yürüttüğü “EMAA Etkinlik Merkezi” projesi kapsamında, 2-8 Aralık tarihleri arasında Türkiye’nin genç küratörlerinden Başak Şenova’nın yürüttüğü program, iki toplumun genç sanatçılarını kapsayarak gelişim süreçlerine katkı koymayı amaçlamaktaydı.

Programda bir konseptin nasıl oluşturulacağı, konsept çerçevesinde derinleşmesi gereken araştırma yöntemleri, verilerin toplanması, toplanan verilerin somut hale gelmesi, sanatçıların malzemeleriyle buluşma süreci ve sonuçta sergi metni ile birlikte sergi mekanının kurgulanması gibi süreçleri kapsayan bir eğitim programı ön görülmüştür. Kısa ve yoğun süreçte genç sanatçılar bir araya gelerek önce bireysel çalışmalarını tanıttılar, konsept üzerine tartıştılar, ardından bir şiiri ele alarak sergiyi kurgulamaya karar verdiler. Şiirin öznel etkisi ile eserlerini oluşturdular , bir birlerini eleştirdiler ve kollektif çalışarak mekansal sorunların üstesinden gelerek sergiyi kurdular. Sonuçta ortaya görülmesi ve üzerinde düşünülmesi gereken bir sergi çıkardılar. Sergi, genç yeteneklerin gelecekle ilgili tavırlarının algılanması açısından da ilgi çekicidir.

Sergi 30 Aralık’a kadar EMAA Başkent Sanat Merkezinde, Pazartesi 16:00 – 20:00, Salı-Cuma 10:00 – 13:00 / 16:00 – 20:00, Cumartesi ise 10:00 – 14:00 saatleri arasında izlenebilir.

Mutlu Yıllar!

Happy New Year!
Bonne Année!
Buon anno!
Ευτυχισμένο το Νέο Έτος!
Glückliches neues Jahr!
С Новым годом!
Feliz Año Nuevo!

Outlet Istanbul & Pi Artworks @ ZOOM Contemporary Art Fair




ZOOM is a contemporary art fair serving as a platform for exhibitors, curatorial focus, and academic debate in order to bring new perspectives into major art fair circuits.In its inaugural year, ZOOM will present a selective and diverse group of galleries representing artists from the Middle East and its Diaspora.

Running concurrent to Art Basel Miami Beach and its satellite fairs, ZOOM aims at increasing the awareness of contemporary art from this diverse region, while enhancing exposure of Middle Eastern art to new audiences of exhibitors, critics, collectors, and the public alike.

Hakan Kırdar ile söyleşi:


Foto: Özgül Sarıkuş, İzmir, 3 Ağustos 2010

Borga Kantürk: İlk akla gelenlerden başlamak istiyorum, özellikle bu son serginde(1) gördüklerim: “Yakın çevrelerde yere odaklanarak dolaşma fikri” (ağır ağır yapılan ısrarlı bir yürüyüşün kalıntıları). Ritmik rutin bir görüntü, hatta sırayla sayma, izleyiciye de saydırma hali. Yakın plan zemin görüntüleri. Kafayı gökyüzüne kaldırmadan, yere odaklanarak, ilgiyi dağıtacak insani öğeleri tamamen devre dışı bırakacak kadar inatçı bir adımlamadan arta kalanlar. Tüm bunlar sehri yoksayma amaçlı mı? Üniversitedeki eğitimci kimliğini de gündeme getirirsek; akademik geleneğin, kuralcı, kural koyucu, tanımlama ve odaklama üzerine yoğunlaşan analitik bir bakışın da etkisi var mı? Sokağa yapı taşlarına odaklanarak konsantreyi hiç bozmadan, spekülatif yönlerden uzaklaşıp, mikro ölçekli detaylarına varırcasına, dalmak mı bu yaptığın?

Hakan Kırdar: Kentte dolaşma meselesi benim için, kentin içine gizlenmiş ‘peyzaj’ları vurgulama gibi bir dertten çok yaşadığım, bizzat deneyimlediğim özne/mekan (21. yüzyılda kentli olma/kent ve ötesi..) ilişkisine dikkat çekmek. Bunu da kendi deneyimlerim üzerinden gerçekleştirme çabası.

Israrla yere bakma ve yerde gördüklerime odaklanma durumunu öne çıkarma çabam ‘özne/ben’i’ daha görünülebilir kılmak için başvurduğum bir strateji. Karşıya baktığımızda (bu bedenin normal postürüne uygun bir durumdur) bedenimizin çevreye/manzaraya yönelimi ayırdedici bir nitelik kazanmamaktadır. Oysa yere baktığımızda beden/imiz/in varlığı daha bir vurgulanmış olur.


devamı...
http://borgakanturk.blogspot.com/2010/11/hakan-krdar-ile-soylesi.html

Five in Istanbul: A Selection of Artists from Lehmann Maupin Gallery



27 October – 20 November, 2010

Borusan Müzik Evi
Istiklal Caddesi, Orhan Adli Apaydin, Sokak No: 1
Beyoglu, Istanbul, Turkey

Artist Talk with Hernan Bas
Wednesday, 27 October, 2PM

Lehmann Maupin is pleased to present Five in Istanbul: A Selection of Artists from Lehmann Maupin Gallery, on view at Borusan Müzik Evi in Istanbul, Turkey, 27 October – 20 November 2010. Five in Istanbul, Lehmann Maupin’s debut exhibition in Turkey, curated by Isabella Icoz, will feature works by a selection of Lehmann Maupin's internationally acclaimed artists including Hernan Bas, Teresita Fernández, Tracey Emin, Tony Oursler, and Jennifer Steinkamp.

An artist talk with Hernan Bas is scheduled for Wednesday, 27 October at 2PM at the Borusan Müsik Evi. The talk is free and open to the public.

Image


HERNAN BAS, Last Years Winner, 2010
acrylic and household gloss on linen, 60 x 72 inches

The Miami-based artist Hernan Bas explores the codes of dandyism and its subculture as a means to define sexual attraction. His paintings are tinged with nihilist romanticism, born of literary intrigue and a passion for historical painting. Small, frail and sensuously delightful, Bas's paintings personify epic romance embracing both the decadence and nastiness of pleasure. He is included in numerous private and public collections worldwide including the Rubell Collection in Miami, the Museum of Modern Art in New York, the San Francisco Museum of Modern Art, The Museum of Contemporary Art in Miami, the Whitney Museum of American Art, among others. In 2007, the Rubell Family Collection launched an exhibition of Bas's work. Spanning a decade, this exhibition included examples from each of the artist's series then travelled to the Brooklyn Museum of Art in February 2008. A new work by Hernan Bas was also included in Elmgreen & Dragset's curation of the Nordic and Dutch Pavilions in the 53rd Venice Biennale.


TRACEY EMIN, Passion Passion, 2010
rose and clear red neon, 16.42 x 54.92 x .35 inches, Edition of 3

Also featured will be the work of Tracey Emin, a Lehmann Maupin Gallery artist who currently lives and works in London. After her exhibition Every Part of Me’s Bleeding at Lehmann Maupin Gallery in 1999, Emin was short-listed for the Turner Prize at the Tate in London. In addition to a retrospective of her work at the Stedelijk Museum in Amsterdam in 2002, other solo exhibitions of her work have been held at the Haus der Kunst, Munich; Museum of Modern Art, Oxford; and The Art Gallery of New South Wales, Sydney, Australia. In 2007, Emin’s work appeared in Global Feminisms, presented at the Brooklyn Museum’s Elizabeth A Sackler Center for Feminist Art. In 2008 Emin held her first major retrospective at the Scottish National Gallery of Modern Art, which subsequently toured to the Centro de Arte Contempoáneo de Málaga in Spain and the Kunstmuseum Bern in Switzerland 2009. Her work is a part of numerous public and private collections including the Centre Georges Pompidou in Paris, the Walker Art Center in Minneapolis, and the Hamburger Kunsthalle in Hamburg, among others. Tate Britain recently opened a room in its collection devoted entirely to Emin's work. In 2007 Emin represented Britain at the 52nd Venice Biennale, was made a Royal Academician and was awarded an Honorary Doctorate from the Royal College of Art, London, a Doctor of Letters from the University of Kent, and Doctor of Philosophy from London Metropolitan University.


TERESITA FERNÁNDEZ, Double Dissolve detail, 2010
silvered glass cubes, 96 x 96 inches, Edition of 5

Teresita Fernández has been featured in numerous solo exhibitions internationally and abroad at sites including the New Museum of Contemporary, New York; the Centro de Arte Contemporaneo de Malaga, Spain; the Institute of Contemporary Art Philadelphia; SITE Santa Fe, New Mexico, Castello di Rivoli, Torino, Italy; the Witte de With in Rotterdam; and the Miami Art Museum, Florida. Fernández has completed major public commissions including one at the Louis Vuitton Maison in San Francisco, California and another at the Seattle Art Museum's Olympic Sculpture Park, where her work Seattle Cloud Cover allows visitors to walk through a covered skyway while viewing the city's skyline through tiny holes in multicolored glass. In January 2009, The Blanton Museum of Art unveiled Stacked Waters, a site-specific installation created for the cavernous entrance of the museum. Her new permanent commission Blind Blue Landscape opened in September 2009 at the renowned Benesse Art Site in Naoshima, Japan. Also completed in September 2009 is Starfield, a large-scale commission for the new state-of-the-art Dallas Cowboys Stadium. She is the recipient of numerous fellowships and awards both in the U.S. and abroad, including the 2005 MacArthur Foundation Fellowship, a 2003 Guggenheim Fellowship and the 1999 Louis Comfort Tiffany Biennial Award. Her work is included in numerous private collections as well as the permanent collections of the St. Louis Art Museum, the San Francisco Museum of Modern Art, the Museum of Contemporary Art, Miami, the Miami Art Museum, the Walker Art Center in Minneapolis, Minnesota, the Sammlung Goetz in Munich, Germany and the Albright-Knox Gallery in Buffalo, New York. A solo exhibition of new and older works recently on view at the Contemporary Art Museum at the University of South Florida, traveled to the Blanton Museum of Art in Texas in 2009, and will travel on to the Cleveland Museum of Contemporary Art in 2011. A new monograph edited by David Louis Norr with essays by Dave Hickey, Anne Stringfield and Gregory Volk published by JRP Ringier and the USF Contemporary Art Museum accompanies the exhibition. In early 2010, Fernández completed a residency at the Singapore Tyler Print Institute.


TONY OURSLER, Untitled, 2010
projector and video projection, steel on steel armature, 63 x 8.5 x 19 inches

Primarily known for his innovative combination of video, sculpture, and performance, Tony Oursler's work explores the relationship between the individual and mass media systems with humor, irony, and imagination. He received a BFA from the California Institute of the Arts in 1979. In 2010, Oursler presented Lock 2, 4, 6 an immersive exhibition at the Kusthaus Bregenz in Austria, which took over three floors of the museum and recently, his retrospective exhibition Dispositifs traveled from the Jeu de Paume in Paris to the DA2 Domus Atrium in Salamanca and the Kunstforeningen in Copenhagen. In a response to Gustav Courbet's The Artist's Studio, Oursler exhibited Studio: Seven Months of My Aesthetic Education (Plus Some), featuring a multimedia installation, at the Metropolitan Museum of Art in New York. Curator Robert Storr included Oursler's sculptures in the acclaimed 2004 exhibition Disparities and Deformations: Our Grotesque at SITE Santa Fe. His work is represented in numerous U.S. museum collections, including the Museum of Modern Art, the Whitney Museum of American Art, the Museum of Contemporary Art in Chicago, as well as the Tate Gallery and the Saatchi Gallery in London and the Centre Georges Pompidou in Paris, among other prestigious private collections worldwide. A solo exhibition of Oursler’s works is currently on view at Lehmann Maupin’s Lower East Side gallery through 5 December, 2010. Tony Oursler lives and works in New York.


JENNIFER STEINKAMP, Orbit, 2010
video installation, dimensions variable, Edition of 3

Jennifer Steinkamp is a Los Angeles based artist known for her projected installations utilizing 3-dimensional computer animation. Steinkamp’s works interact between the actual space and illusionistic space resulting in environments where the lines between viewer and object blur. Steinkamp's work can be seen in public collections worldwide including, the Los Angeles County Museum of Art, the Corcoran Gallery of Art in Washington DC, the Hammer Museum in Los Angeles, The Istanbul Modern in Turkey, the Albright-Knox Gallery in Buffalo, and the Towada Art Center in Japan, among other important private collections worldwide. In 2006, the Denver Art Museum commissioned an installation by the artist for its new Daniel Libeskind-designed building. Her work has been exhibited at the Museum of Contemporary Art, North Miami; The Getty Museum, Los Angeles, CA; Museo de Arte Contemporaneo de Castilla y Leon, Spain; MASS MoCA; the 8th Annual Istanbul Biennial; and in Visual Music, curated by Kerry Brougher and Jeremy Strick at the Hirshhorn Museum and Sculpture Garden, Smithsonian Institution, Washington DC; and The Museum of Contemporary Art, Los Angeles, CA. A retrospective of her work opened at the San Jose Museum of Contemporary Art in 2006 and traveled to the Kemper Museum and Albright-Knox Gallery.

Ercan Akın/Hipnoz



18 Ekim - 15 Kasım 2010
Merkur Art Gallery

TRIANGLE/ONUR SENTURK

The winner of Vimeo Award for outstanding motion graphics is TRIANGLE by Onur Senturk!

Aylin Aslım - Aşk Geri Gelir

Aylin Aslım - Aşk Geri Gelir from Dirty Cheap Creative on Vimeo.

Director: Onur Yayla
Production: Dirty Cheap Creative

Tedirginlik tehdide dönüşünce...

TOPHANE SALDIRISI İÇİN BASIN AÇIKLAMASI

Dün akşam Tophane sanat galerilerinin ortak açılışı sırasında düzenlenen örgütlü saldırıda, sergi açılışına katılan sanat izleyicileri 40-50 kişilik bir grup tarafından tartaklandı, yaralandı, galeriler tahrip edildi. Aralarında sanatçılar, akademisyenler, öğrenciler, yazarlar, Türkiye ve yurtdışından gazeteciler, yabancı ülkelerin kültür ataşeleri olan sanatseverler üzerinde tam bir terör ortamı yaratıldı. Saldırıda, gaz spreyi, bıçak, kırık şişeler, demir sopalar ve coplar kullanıldı. Polonya, Hollanda, Alman, İngiliz uyruklu sanatseverler de hastanelere kaldırıldı. Saldırının daha vahim sonuçlar yaratmaması büyük şanstı.

Bir süreden beri, Tophane’de bir grubun sanat galerilerinin açılışını ve calışmalarını engellemeye yönelik şiddet unsuru içeren eylemlerine şahit olduk. Çesitli defalar galerilerimiz, sanatçılar, ve izleyiciler taciz ve tehdit edildi. Bu eylemlerin, internet üzerinden ve mahalledeki mekanları kullanarak örgütlenen bir grup tarafından gerçekleştirildiğini biliyoruz.

Taşındığımız ilk günden beri, komşularımızla, çocuklarla, anne ve babalarla, esnafla iletişim içerisinde olduk, beraber projeler gerçekleştirdik. Biz Tophane’deki kültürel çeşitliliğin ve dokunun kalıcı bir parçası olduğumuza inanıyoruz. Bu örgütlü saldırılar, Tophane ahalisine mal edilemez. Bu saldırganlar, mahallemizin güvenliği açısından ciddi bir tehdit oluşturmaktadır.

İstanbul’un merkezinde, bir kültür başkentinde yaşanması hiçbir şekilde kabul edilemez bu örgütlü saldırı, aynı zamanda tüm sanat kurumları için de ciddi bir uyarıdır. Bu eylemin nasıl örgütlendiğiyle ilgili ciddi bir soruşturma yapılması ve sorumluların bulunması kentimizin güvenliği açısından zorunludur.

Daha önce Tophane’de İMF protestolarına katılanlara karşı yaşanan linç girişimi de bu oranda bir şiddet gösterisi olmuş ve basına yansımıştı. Ancak bu olaylar sonrasında saldırganların cezasız kalması, bu tür şiddet eylemleri yapan gruplar için cesaretlendirici bir örnek olmuştur.

Valilik, emniyet ve siyasi partiler bu konuya gereken duyarlılıkla yaklaşırlarsa, bu gibi saldırıların önünün kesileceğine inanıyoruz. Aksi takdirde bu tür eylemler, daha vahim boyutlar kazanabilir ve kentimizin sosyal ve kültürel hayatı için bir tehdit haline gelebilir.

Olayın tekrar etmesine fırsat vermemek üzere dün gece yaşananlara tanık tüm dostlarımızı Beyoğlu Karakolu’na ifade vermeye çağırıyoruz.

Tophane galerileri, sanatçılar ve sanatseverler

Tophane'de güncel sanata saldırı



Dün gece yeni sergilerini açan Tophane'deki galerilere kalabalık bir grup saldırdı. Galerilerin camlarını kırıp açılışa gelenleri tartaklayan, biber gazı sıkan, yaralayan grup, kapı önünde içki içilmesini istemeyen Tophaneli gençlerden oluşuyordu

İSTANBUL - Dün gece Tophane’ye, aynı gün açılan beş sergiyi birden gezmek için gidenler, mahallelinin saldırısına uğradı. Öfkeli kalabalık, galerilerin camlarını kırdı, sergiye gelenlere biber gazı sıktı ve bir çok kişiyi yumruklayarak, taş atarak yaraladı.
Olaylar özellikle, Tophane Spor Kulübü’nün hemen yanındaki Galeri Non’da odaklandı. Galeri Non’da Atatürk, milliyetçilik, din gibi tabuların güçlü olduğu alanları eleştiren işleriyle tanınan Extramücadele’nin sergisi vardı. Galeri Non’a gelen kalabalık, galerinin önünde bekleyenleri tartaklamaya başladı. Galerinin içine de giren ve buradakileri tehdit eden kalabalık, daha sonra biber gazı sıkıp kaçtı. Bu arada galeri yöneticisi Derya Demir, kepenkleri kapattı ve polise haber verildi. Üç polis memurunun gelmesinin ardından kepenkler açıldı ve içeride kapalı kalanlar da dağıldı. Bu esnada tüm sokağa yayılan, gençlerin ağırlıkta olduğu, aralarında çocukların da görüldüğü kalabalık sergiye gelenlere saldırmaya başladı. Atılan taşlar ve yumruklardan dolayı kimi sanatçı, gazeteci ve izleyicilerin arasında bulunduğu beş kişi yaralandı. Bu arada kalabalık, Galeri Non’un bulunduğu Boğazkesen Caddesi üzerindeki iki galeriye daha saldırıp kapılarını, camlarını kırdı.

‘Çok kötü şeyler olacak!’

Saldırı sırasında ve ardından olay yerinden uzaklaşanları tehdit eden saldırganların herhangi bir slogan atmadıkları, ‘Buradan gidin, sizi istemiyoruz, çok kötü şeyler olacak’ dedikleri kaydedildi. İlk saldırının ardından gelen üç polis memurunun, saldırıların devam etmesi karşısında etkisiz kalması üzerine mahalleye çok sayıda polis gönderildi ve sanatçıların da dağılmasıyla olaylar sona erdi.

‘Organize saldırı’

Saldırıya uğrayan galerilerden Galeri Outlet’in sahibi Azra Tüzünoğlu, Radikal’e olayı “Kimin saldırdığını şu anda bilemiyoruz ama bu organize bir saldırı. Bütün galerilere birden saldırdılar. Tophaneli gençlerin yaptığı ortada. Geçen hafta da Rodeo’ya saldırmışlardı” diye özetledi.
Saldırı anında Galeri Non’da olan galerici Haldun Dostoğlu, olayın beklenmedik olmadığını söyledi. Dostoğlu’na göre ‘Bu tam anlamıyla bir yaşam stili çatışması’. Dostoğlu, “Orası İstanbul’un zor sokaklarından biri. İnsanlar açılışta içkisini alıp dışarıya çıkıyor ve mahalleli bundan rahatsız oluyor. Hep bir temkinlilik vardı ama bu gece beş açılış birden olduğu için bu temkin elden bırakıldı herhalde’ dedi.

Galerilerin yeni gözdesi

Saldırıya uğrayan galerilerden birinin, Galeri Elipsis’in sahibi Sinem Yörük ise “Çok saçma bir şey, ne diyeceğimi bilmiyorum. Bizim apartmanın girişindeki vitrinleri kırmışlar, ben yukarı çıkanları içeri alıp kepengi kapattım.” demekle yetindi.

Geçen hafta da saldırı oldu

Geçen hafta da Tophane’deki bir başka galerinin, Rodeo’nun açılışında benzer bir gerilim yaşanmış galerinin önünde toplanan küçük bir grup, açılışa gelenleri ‘İçkinizi dışarıda içmeyin’ diye ‘tehditkar’ olduğu söylenen biçimde uyarmıştı. Rodeo’nun hemen yanındaki bir başka sanat mekanı olan Tütün Deposu’nun yöneticileri de özellikle açılışlarda, kapının önünde içki içilmesi durumunda tepki aldıklarını, bunun bir süredir bir gerilime dönüştüğünü söyledi.
Tophane’de son bir kaç yıl içinde, özellikle genç, farklı sanatçılarla çalışan birçok galeri açıldı. Dün gece de bu galerilerden beşi, Outlet, Elipsis, Non, Pi Artworks ve Galeri Apel yeni sergilerini aynı gün başlatarak ortak bir açılış yapmıştı. Galeriler, ‘Tophane Art Walk’ sloganıyla, pazar günleri de açarak izleyiciye topluca bütün galerileri gezmeye çağırıyor, bu anlamda ortak tavır alıyorlar. Yaptıkları sergilerle de bu galeriler son yılların en gözde sanat mekanları arasında. (Radikal Kültür Sanat)

"Mahalle Baskısı" Mahalle Şiddeti"ne dönüştü!

İçki içildiği bahanesiyle "sanat ve çevresi"ne saldıran “mahalle şiddeti”ni “şiddetle” kınıyorum. İşte! özgürlüğünü savunduğumuz insanların başkalarının özgürlüklerine karşı gösterdikleri “hoşgörü” bu kadar. Saldırıya hedef olan herkese geçmiş olsun..

Manifesta Journal #9: the History in the Present

2. Çanakkale Bienali



20 Eylül-10 Ekim 2010
Küratör: Seyhan Boztepe, Denizhan Özer

Arzu Akgün"Look" @ Merkür



Arzu Akgün; özellikle büyük boyutlu ahşap panolara taşıdığı özel yaşam içeriklerini, psiko-sosyal bir eleştiriyi de yüklenen etkili bir şekilde resmediyor. Söz konusu çalışmalarda siyah ile soğuk renklerin dengeli birlikteliği, ahşap zeminin yarattığı sıcaklık duygusuyla çelişik bir bütünlük içinde sunuluyor. Ancak, ahşap zemine kazandırılan ve yer yer baskı resim disiplinini çağrıştıran dokusal vurgular, giderek netleşen özel bir dilin unsurlarına dönüşüyor.

Sanatçı “LOOK” sergisinde ahşap üzerine kazıma ve boyama tekniğiyle oluşturduğu 16 eserini sergileyecek.

Arzu Akgün İzmir 9 Eylül Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü Resim bölümünde yüksek lisans eğitimine devam etmektedir.

Crysis2 by Crytek

İzmir, opera binasına kavuşuyor

Less and More. The Design Ethos of Dieter Rams



He is perhaps the most influential living industrial designer of modern times and some call him the Godfather of Apple design: Dieter Rams. For design addicts the similarities in the design philosophy of Dieter Rams’ designs for Braun during the second half of the 20th century and Jonathan Ive’s designs for Apple are obvious, but essential parts of Dieter Rams’ design language and philosophy – or ethos – have been adopted by many other designers as well. His 10 principles of good design have led to pieces of industrial design that stand out and became true classics.

Less and More: The Design Ethos of Dieter Rams is a unique retrospective at the Museum für Angewandte Kunst in Frankfurt / Main. It shows more than 500 exhibits, among them the famous Braun SK 4 record player (popularly called “Schneewittchensarg” / Snow White’s Coffin because of the plexiglass hood) that Dieter Rams created in collaboration with Hans Gugelot; the 606 Universal Shelving System for Vitsœ. An important focus of Less and More: The Design Ethos of Dieter Rams is the historical as well as the design context of Dieter Rams’ oeuvre, that’s why the exhibition also shows works by Peter Behrens, Russian Constructivism, De Stijl, the Deutscher Werkbund (German Work Federation), the Ulm School of Design (Hochschule für Gestaltung), Hans Gugelot, Peter Raacke and Richard Sapper.

The above video is an excerpt of an exhibition walkthrough combined with an interview with the Co-curator of the exhibition and Head of Exhibitions of the Museum für Angewandte Kunst Frankfurt, Prof. Dr. Klaus Klemp. In this excerpt, he focuses on the Design language of the Braun product design.

In the full-length version of this segement, available after the jump, Prof. Dr. Klaus Klemp elaborates on the history of the exhibition, Dieter Rams’ work for Braun and Vitsœ, Dieter Rams and his influence on other product designers, and the essence of Rams’ Design Ethos.

Less and More: The Design Ethos of Dieter Rams. Exhibition walkthrough and interview with Prof. Dr. Klaus Klemp. Museum für Angewandte Kunst, Frankfurt am Main, July 29, 2010.

Fikirler Suça Dönüşünce



Küratörlüğünü Halil Altındere'nin yaptığı, yılın en kapsamlı güncel sanat sergisi, ifade özgürlüğünün sınırlarını araştıran, farklı kuşaklardan 48 Türkiyeli sanatçıyı yan yana getiriyor.

Halil Altındere, hazırladığı beşinci sergide, yine (sanat) tarihsel referansı olan bir başlık seçiyor: 1969 yılında, bağımsız küratörlüğün öncülerinden Harald Szeeman'ın "Tavırlar Biçime Dönüşünce" sergisinin başlığından esinlenerek, "Fikirler Suça Dönüşünce" sloganı altında, farklı kuşak, tutum ve dillerden gelen genç güncel sanat enerjisini ortaya çıkarıyor.

Altındere, sanatçılar tarafından üretilmiş politik tutumları ilişkilendirerek; içinde varolduğu topluma muhalefet eden, sataşan bir duruş sergiliyor. Siyasi ortamın belleğini tutan, militarizm, iktidar, hiyerarşi, milliyetçilik, sınır ve toplumsal cinsiyet politikalarının eleştirisine yoğunlaşan işler serginin bir aksını oluşturuyor. Bir yandan da içe bakan; güncel sanatın hangi simgesel ekonomiler ve iktidar biçimleri içinde etkinleştiğini kurcalayan öz-eleştiri görünür oluyor.

Önceki Halil Altındere sergilerinde olduğu gibi, kültür alanında gerçekleşen mücadele örgütlenerek kollektif ruh güçlendiriliyor. İstanbul, İzmir, Diyarbakır, Mardin, Berlin, Frankfurt, Amsterdam ve New York'ta yaşayan, farklı kuşaklardan Türkiyeli genç sanatçıları yan yana getiren sergi, ortak eğilimleri olduğu kadar, farklı sanatsal ve politik duruşları da birbiriyle diyalog içine sokuyor. Altan Gürman, Gülsün Karamustafa ve Hüseyin Alptekin'in işlerini, 1990 ve 2000 sonrası güncel sanat pratiğine başlamış sanatçılarla birlikte sergileyerek, kuşaklararası ilişkiler kuruyor. Bir sanatçı-küratörün elinden çıkan sergide, birçok yeni işin üretimi destekleniyor ve varolan işlerin mekana ve bağlama özel yorumlanabileceği deneysel alanlar açılıyor.

Sergide yer alan sanatçılar:

.-_-. , Gülçin Aksoy, Nevin Aladağ, Hüseyin Alptekin, Anti-pop, Burak Arıkan, Caner Aslan, Volkan Aslan, Atılkunst, Vahap Avşar, Tufan Baltalar, Ramazan Bayrakoğlu, Bashir Borlakov, Canan, Aslı Çavuşoğlu, Burak Delier, Mehmet Dere, Ersan Deveci, Nazım Hikmet Dikbaş, Elçin Ekinci, Gökçe Erhan, İnci Furni, Murat Gök, Deniz Gül, Özlem Günyol & Mustafa Kunt, Nilbar Güreş, Altan Gürman, Hakan Gürsoytrak, Hazavuzu, iç mihrak, Gözde İlkin, Berat Işık, Gülsün Karamustafa, Ali Kazma, Levent Kunt, Can Kurucu, Ali Miharbi, Ahmet Öğüt, Suat Öğüt, Serkan Özkaya, Şener Özmen, İz Öztat, Nejat Satı, Erinç Seymen, Cengiz Tekin, İrem Tok, Nasan Tur, Nalan Yırtmaç.

Documenta, Manifesta, Sao Paolo, Guanju, Setinye ve İstanbul bienallerine sanatçı olarak katılan Halil Altındere, bugüne dek ‘Kötüyüm ve Gurur Duyuyorum' (2002), ‘Seni Öldüreceğim İçin Çok Üzgünüm' (2003), ‘Serbest Vuruş' (2005), ‘Gerçekçi Ol, İmkansızı Talep Et!' (2007) sergilerinin küratörlüğünü yapmıştır.

"Fikirler Suça Dönüşünce" sergisi, Canan Pak, Tansa Mermerci, Leyla & Arif Suyabatmaz, DEPO, Anadolu Kültür, Emi Tour ve Point Otel'in değerli destekleriyle gerçekleştirilmiştir.

29.Günümüz Sanatçıları İstanbul Sergisi


22 Temmuz-28 Ağustos 2010

Sanatçılar:
Nermin Adanır, Tansu Akmansoy, Hasan Salih Ay, Müge Bilgin*, Sibel Horada, Gülderen Depas*, Ferit Furuncu***, Aslıhan Özdemir, Emrah Şengün**, Ayşe Topçuoğulları*, Deniz Üster

Küratörler: Marc Gloede, November Paynter

* Dokuz Eylül Üniversitesi Resim Bölümü mezunu, ** Dokuz Eylül Üniversitesi Seramik Bölümü mezunu, *** Dokuz Eylül Üniversitesi Güzel Sanatlar Eğitimi Bölümü mezunu

Küratörlerden Önsöz

29. Günümüz Sanatçıları İstanbul Sergisi'ne katılacak yapıtları seçmek üzere küratör olarak davet edilmemizi takiben, yapılan başvuruları inceleyip neler keşfedeceğimizi görmek için sabırsızlanarak Marc Gloede ile ilk defa 16 Mayıs'ta bir araya geldik. Önümüzde, çok çeşitli mesele, kaygı ve düşünceyi farklı ifade araçlarıyla irdeleyen yetenekli sanatçılara ait 169 dosya bulunuyordu. Bu projelerin birçoğu kendi başına çekici olsa da, kısa sürede birbirini iyi tamamlayacağını düşündüğümüz belli estetik eğilimler ve eleştirel duruşlar fark etmeye başladık. Özellikle, tekrar süreçlerini ve kırılmış ya da parçalanmış soy zincirlerini güçlü bir şekilde ele alan bir grup sanatçı olduğunu gördük. Bu düşünce dizileriyle ilişkili olarak, yeniden canlanma yöntemleri ve melankoli imalarıyla anımsama anlarını belli bir yapı içinde teşvik eden sanatsal yaklaşımlarla karşılaştık. Bu stratejilere, ya insanların karmaşık sistemlerde netlik bulma çabasıyla oynayarak ya da alternatiflerden oluşan bir çevreyi göstererek belirsizlik duygularına gönderme yapan işler eşlik ediyordu.

İki gün kafa yorduktan sonra, dikkatimiz, işlerini aynı mekanı paylaşırken gözümüzde canlandırabildiğimiz onbir sanatçı üzerinde yoğunlaştı. Nermin Adanır, Tansu Akmansoy, Hasan Salih Ay, Müge Bilgin, Gülderen Depas, Ferit Furuncu, Sibel Horada, Aslıhan Özdemir, Emrah Şengün, Ayşe Topçuoğulları ve Deniz Üster'in sunduğu projeler bize tüm işler arasından bir seçki sunmanın ötesine geçerek kapsamlı ve umuyoruz ki etkili bir sergi yapma fırsatını verdi.


Akbank Sanat'ın galeri mekanlarında yer alan enstalasyonlar hem sergilenen tüm işler arasında atlama taşları, hem de izleyicinin sergiyi pek çok farklı şekillerde yeniden kurmasını sağlayacak şekilde serginin ritmini ayarlayan öğeler olarak işlev görüyor. Gülderen Depas'ın 'Kaos, Şiddet ve Mekan' (2010) adlı serisindeki resimler, ele aldıkları konuları yüceltmeksizin yangın, yıkım ve patlama anlarını betimliyor. İstatistiksel olarak gerçek zamana yayılmış olarak düşünülebilecek bu anlar, burada galerinin iki katına bölünmüş halde izleyicinin karşısını çıkarak ifşa ettikleri insanlığın doğasındaki bitip tükenmeyen şiddeti sürekli olarak yeniden ateşliyorlar. Emrah Şengün'ün çok sayıda el yapımı seramik karodan oluşan enstalasyonu 'Anımsamak' (Recall) (2007-2010), sergiyi gezen izleyicilere eşlik ederken, çok kişisel ama ilişki kurması bir o kadar kolay nabız atışı gibi bir ritimle galerinin iki katını birbirine bağlıyor. Her bir seramik, DNA'lar gibi, zaman içinde ayrı ayrı geçen belirli anları ifade ederken, bir yandan da ortak gündemlerini tanımlayan daha büyük bir resmi oluşturmak için diğer seramiklere bağımlı durumda. Şangün'ün yolu çok net çizilmiş, ama her zaman başka bir çatalı izleme olasılığı bulunuyor. Bu olasılık, izleyiciyi Aslıhan Özdemir'in kolajlarında yaşayan absürd melezlere yönlendiriyor. Sanatçı hoş bir saflıkla çocuk kitaplarındaki illüstrasyon fikriyle oynayarak, hayvanlar, mobilyalar, kuşlar ve insanlardan yepyeni tuhaf varlıklar ve ortamlar yaratıyor. Benzer şekilde, 'Being an ear guest to a gossip' (Bir dedikoduya kulak misafiri olmak) (2010) adlı videosunda Deniz Üster'in gözlerinden görüldüğü haliyle dünya çok farklı gözüküyor. Ancak filmdeki canavarımsı, çocuksu karakterin girişmiş olduğu sürekli tekrarlayan toplama eylemi, insanın kategorilere ayırma ve listeleme ihtiyacı ¢€" ve dolayısıyla net neden sonuç ilişkilerinin belirlediği doğrusal ve 'görünüşte' normal bir gidişat ile benzerlik taşıyor.

Nermin Adanır'ın bir mekanın üç farklı köşesine yerleştirilen video enstalasyonu 'Origin' (Köken) (2009-2010), aynı form grupları aracılığıyla ikiliklerden oluşan bir üçgen oluşturuyor. Adanır'ın insanın çelişkili durumuna olan ilgisi, tüm galeriye yayılarak diğer sanat yapıtlarını ve izleyicileri de kuşatarak 'sıçrama', 'dönme' ve 'itme' durumları arasında bırakıyor. Adanır'ın işinin minimalliği Ferit Furuncu'nun 'Kitsch Diary' (Kitsch Günlüğü) (2009) serisinden iki yapıtla dengeleniyor. Bu işler gerçeküstücülük, kitsch ve dadanın estetik duruşları arasında kaldıkları için, izleyiciyi sanat tarihsel öncelik bakımından yeniden bir belirsizlik içine sokuyor. Ayrıca Müge Bilgin'in esrarengiz bir şekilde insansızlaştırılmış otopark resimlerinde de belirsizlik tasvirlerine rastlanıyor. Bu resimlerde arabaların yerleştirilme düzeni, zorlama, egzotik ve dekoratif bir şehircilik tutumu sonucunda oluşmuş gibi görünüyor. Görmeyi umduğumuz şeylerin görsel niteliği ile gerçekte karşılaştığımız şeyler arasındaki bu tür ayrılıklar, Hasan Salih Ay'ın kutudan kulelerinde de karşımıza çıkıyor. Kutuların tanımlayıcı öğeleri olarak düşünebileceğimiz ve her birine biçim verecek şekilde içten yapılan mukavva katlarının kutuların dış yüzeylerinde görünmesi, kutuların içinde ne olduğuna ve nasıl bir işlev gördüklerine dair bir kafa karışıklığı yaratıyor.

Sibel Horada'nın 'Hiç Var Olmamış Gibi' (2009-2010) adlı enstalasyonu, bir zamanlar Yıldız Teknik Üniversitesi arazisi içinde bulunan bir ağacın kalıntılarını galeri mekanına getiriyor. Orijinal anlatısında artık yeri olmayan bir şeyin 'geri dönüşü', melankolik ama cüretkar bir tavırla, sergi içinde bir başka dokunaklı ve ahenkli an daha yaratıyor. Horada'nın işinin üç boyutlu gerçekliğinden uzak olsalar da, Tansu Akmansoy'un resimleri genel organik oluşumları nedeniyle Horada'nın resimleriyle görsel olarak benzeşiyorlar. Resimlerdeki kompozisyonlar, abartılı görsel bütünlükler oluşturacak şekilde alçalıp yükselen siyah kıvrım ve büklümlerle yaratılmış büyüyen organizmaları anımsatsa da, laboratuarda biyolojik deneyler sonucu oluşmuş geleceğe ait varlıkları tasvir ediyorlarmış gibi görünüyor, insan elinden çıkma olduklarını düşündürecek ürütücü bir nitelik de taşıyorlar. Ayşe Topçuoğulları'nın triptiği, bir oğlan çocuğunun bir erkeğe dönüşmesini anlatarak bu fikirleri dengeliyor gibi görünüyor; ancak burada da yine, evrim sürecinin üçüncü aşamasında, son panoda yalnızca beyaz bir dairenin bulunması nedeniyle gizli bir motif ortaya çıkıyor. Adam, belirsiz bir gelecekle karşı karşıya. Yapıtın başlığı sakızla şişirilen balona gönderme yapsa da, adam bizim dünyamızın ötesinde bir yere bakıyor, belki de bir büyük patlama anına, bir yaratma eylemine doğru. Yoksa uçan disk her şeyi sona erdirecek bir felaket anını mı ima ediyor aslında? Bu kreşendo ile, sergilenen işler arasındaki ilişkiler dizisi bizi tekrar Depas'ın resimlerinde bulunan entropik karşılaşma anlarına getiriyor ve serginin ritmik döngüsü yeniden başlıyor.

Bu katalog, sergiyi tamamlayacak nitelikte bir yayın olarak büyük bir dikkatle hazırlandı. Günümüz Sanatçıları Sergisi'nin açılışıyla eş zamanlı olarak üretilen katalogda sergiye katılan sanatçıların işleri hakkında başka sanatçı ve küratörler tarafından özellikle bu sergi için yazılmış metinler bulunuyor. Kataloğun tasarımı da, sergide yer alan işler arasında kurulan ilişkileri yansıtmak ve tekrarlardaki ritim ve düzeni araya atılmış çelişkili anları da içerecek şekilde kitap içerisinde yeniden yaratmak amacı taşıyor. Buna ek olarak, bir katalogda her sanatçıya eşit sayıda sayfa, görsel malzeme ve kelime sayısı ayırma yönündeki alışılmış uygulamadan vazgeçilerek, izleyicinin sergideki farklı sanatsal yaklaşımlar arasındaki karşılıklı göndermeleri ve bağlantıları daha iyi anlaması için önem taşıyan ve gerçekten gerekli olan unsurları kapsayan bir kitap yaratmak istendi.

Sanatçılar, Ayşegül Coşkun, Leyla Gediz, Vasıf Kortun, Gönül Nuhoğlu, Attila Pelit, Genee Presta, Graham Ramsay, Esra Sarıgedik ve Mürüvvet Türkyılmaz'a özel teşekkürlerimizi sunarız.

Marc Gloede & November Paynter



İstanbul Psiko-Haritasi



Arzu Arda Koşar ve Gül Çağın, www.transIstanbul.org sanat projesi kapsamında İstanbul haritası üzerinde "keşke şu an orda olsam" dedirten noktaları işaretlemeye davet ediyor.

http://maps.google.com/maps/ms?ie=UTF8&hl=en&vps=1&jsv=257c&oe=UTF8&msa=0&msid=118121868864354130012.00048a4cd8d00c6a3925f

Sanatçının malzemeye ihtiyacı yok

Troia Film Festivali'nde halk birarada

Nur Muşkara @ 49A

'Annem ve Kizim' sergisi panorama

HAMRA ABBAS "CITYSCAPES" @ OUTLET



23 Haziran - 17 Temmuz 2010

Outlet//İhraç Fazlası Sanat, 10. İstanbul Bienali’nden tanıdığımız Pakistan kökenli sanatçı Hamra Abbas’ın ilk kişisel sergisine ev sahipliği yapıyor. Sanatçının İstanbul’da gerçekleştirdiği fotoğraf ve heykel çalışmaları, 23 Haziran–17 Temmuz tarihleri arasında ilk kez Outlet’te görülebilecek.

Hamra Abbas’ın çalışmaları, yaygın olarak kabul edilmiş gelenekleri eğlenceli bir üslupla ele alır. Kültürel olarak kodlanmış görüntü ve ikonografileri şimdi ve burada deneyimlenecek yeni işlere dönüştürürken, kültürel aidiyet, gelenek, mübadele ve güç nosyonlarını görünür kılacak yeni bir platform yaratır.

Hamra Abbas’ın İstanbul’da gerçekleştireceği yeni çalışması “Şehir Manzarası” ismini taşımaktadır. “Şehir Manzarası”, başta sıradan bir turistik fotoğraf serisi gibi görünür. Ve aslında ilk bakışta şehrin karakteri ve tarihini oluşturan bir elementin fotoğraftan çıkarılmasıyla oluşmuştur.

Bu çalışma, Avrupadaki son minare tartışmaları, özellikle İsviçre’de şehrin oy birliğiyle minarelerin yasaklanması gerektiğine karar vermesi sebebiyle gerçekleştirilmeye karar verilmiştir. Uzun zamandır minareler, Batı tahayyülünde politik islamın bir sembolü olmuştur. Müslüman dünyada ise minareler, daha geniş anlamda bir sosyo-kültürel ve estetik çerçevenin parçası, dolambaçlı yolların üstünde, çevresindeki hareketli pazaryerinin sessiz izleyici gibi durmakta ve o dağınık kalabalığın günlük konuşmalarına tepeden tanıklık etmektedir. Biri, İstanbul minarelerinin, her güneş doğuşunda ona kendini hatırlatan bellek organları olduğunu düşünse, yanılmış olmaz.

Hamra Abbas, 2009 yılı “9.Sharjah Bienali: Provisions for the Future”da juri büyük ödülünü kazanmıştır. Abbas’ın çalışmaları 4th International Biennial of Contemporary Art, Bakü, Azerbaycan; the International Artist’s Workshop of the 2nd Thessaloniki Biennial ve 2nd International Incheon Women Artists Biennale, Korea (2009) da gösterilmiştir. Çalışmaları Guangzou Trienali(2008), 10.İstanbul Bienali(2007), Sydney Bienali(2006), Cetinje Bienali(2004)’nin yanı sıra V&A Museum, Londra; ifa Gallery, Berlin; Manchester Art Gallery, UK; Royal Ontario Museum, Toronto; Asia Society Museum, New York; San Francisco Art Institute ve REDCAT, LA gibi mekânlarda gösterilmiştir. Abbas, dünya çapında pek çok konuk sanatçı programı ve bursla ödüllendirilmiştir. Hamra Abbas, Boston ve İslamabad’ta yaşamakta ve çalışmaktadır.

***
Outlet//Independent Art Space will be hosting the solo show of Hamra Abbas, an artist who participated in the 10th Istanbul Biennial The photographic works realized in Istanbul, including a new video by the artist, will be on display between the 23rd of June and 17th of July in the gallery space.

Hamra Abbas’ works engages with “traditional” narratives and motifs, often in a playful manner. By appropriating culturally loaded imagery and iconography, and transforming them into new works that are experienced in space and time, she creates new platforms from which to view notions of cultural ownership, tradition, exchange and power.

The artist’s recent project entitled “Cityscapes” is realized in Istanbul. “Cityscapes” is a series of photographs of Istanbul’s iconic landscape. However, in this image, the landscape is deprived of its essential element that gives the city its history and its character.

This project was developed after the recent minaret crisis in Europe, and especially after Swiss voters’ approval of the ban on the construction of minarets. For a long time, minarets have been perceived as symbols of political Islam in Western imaginaire. As for the Muslim world, minarets hold a wider significance that encompasses cultural, social, and aesthetic dimensions as well. Hamra Abbas invites the audience to view minarets as repositories of poetic memory that keeps the present both anchored and pulsating.

Hamra Abbas was awarded a Jury prize at the Sharjah Biennial 9: Provisions for the Future in 2009. Abbas’ work has been included in 4th International Biennial of Contemporary Art, Baku, Azerbaijan; International Artist’s Workshop of 2nd Thessaloniki Biennial; 2nd International Incheon Women Artists Biennale, Korea (2009); Guangzou Triennial (2008), 10th Istanbul Biennial (2007), Sydney Biennial (2006) and Cetinje Biennial (2004). Her work has also been exhibited at V&A Museum, London; ifa Gallery, Berlin; Royal Ontario Museum, Toronto; Asia Society Museum, New York; San Francisco Art Institute, Pacific Asia Museum and REDCAT, California. Abbas has been awarded residencies and scholarships by numerous institutions. The artist lives and works in Boston and Islamabad.

Babam: Büyük Ustam!





Tasarım: Nevzat Kırdar (1960'lı yıllar)

Ziyaretçiler/Visitors

Katalog Tasarım/Catalog Design by Hakan Kırdar