“Bu romanın adı ve kapağı konulu bir sohbet masasındaydık. Kapak için çeşitli taslaklar hazırlanmış. Ama Elif’in içi rahat değildi. ‘Ben de bir şeyler çalışmak isterim, beğenirseniz kullanırsınız’ dedim. ‘Sence bu kitap bir renk olsaydı hangisi olurdu?’ diye sorunca gülerek ‘Mor ya da pembe’ diye cevapladı. Bazen böyle sorulara verilen cevaplar, tasarıma başlamak için ipuçları verebilir. Bir müzik olsaydı, bir enstrüman olsaydı, bir hayvan olsaydı, bir fotoğraf olsaydı, bir şehir olsaydı hangisi olurdu gibi liste ihtiyaca göre uzar gider. Gecenin sonuna doğru romanın adının ‘Aşk’ olmasına, ama diğer alternatif isimlerle birlikte taslak üzerinde görüp değerlendirilmesine karar verildi. İşin takvimine göre basıma çok az zaman kalmıştı. İki gün sonra yedi-sekiz tane farklı kapak taslağını üçer isim alternatifli olarak hazırladık. Yarım saat içinde oy birliği ile aşk, pembe ve kalp kazandı. Tükenmiş bu efsane üçlü öyle bir şekilde bir araya geldi ki, işin sahipleri beklemedikleri yeni bir şey görerek heyecanlandı. Klişeler yine işe yaradı. Kitap kapağı yapmanın iki yolu olduğunu söylerler. Birinci yol, kitabı okuyup içinde yazılanlara göre yapmak. İkinci yol, içindekileri hiç okumadan sadece adına göre yapmak. Ben okuyamadan yaptım. Siparişi aldığım günlerde Şems’in hayatını okuyor olmam şans mı, kader mi? Ebru Bilun’un sergisinden aldığım kalp şeklindeki yonca yaprağı fotogramı ise senelerdir masamda duruyordu. Yazan da, çeken de, tasarlayacak olan da bu iş için birbirlerinden habersiz hazırlanıyorlarmış meğer. Bu kitap bizi bir araya getirdi. Elif Şafak’ın yazarak gittiği yere kadar gitmeye çalıştık. Kapağın, romanın gerisinde veya ilerisinde durması uygun olmazdı. Kitapçılardaki diğer kitaplar, ‘Aşk’ın yanında bir adım geriye çekilmeliydi. Tıpkı diğer duygularımızın, âşık olunca yaptıkları gibi. Kapaktaki yaprağın doğallık, sakinlik ve derinliğini, renkteki duygusal ve yüzeysel şiddet ile birleştirip bir tür aşk etkisi yaratmaya çalıştık. Erkeklerin hassasiyeti üzerine hazırladığımız ikinci kapakta ise, her aşkın doğal sonucu olan sönmüş ateşteki kül rengini kullandık. Bu hiç planlamadığımız bir durumdu ama anlamlı oldu. Aşk, kapak tasarımında da bir süreç olarak göz kamaştırdı ve küllendi. Kitap okurken yazarla, yazdıklarıyla, kapakla doğal olarak farklı farklı ilişkiler kurarız, yolculuğa çıkarız. Bu da bizim kitap kapağı için yaptığımız tasarım ve mana yolculuğu.”
